Είδη stress

το στρες το οποίο προέρχεται από οποιαδήποτε δυσκολία ή πίεση ανακύπτει από το πεδίο της εργασίας (στρες της παρουσίασης, προθεσμίες, εργασιακή πίεση, σύνδρομο εργασιακής εξουθένωσης ‘burn out’, κακό εργασιακό περιβάλλον, συχνές συγκρούσεις…)

το στρες το οποίο προέρχεται από οποιαδήποτε δυσκολία ή πίεση ανακύπτει στο πλαίσιο του σχολείου και γενικότερα της εκπαίδευσης (ξεκινά με το στρες αποχωρισμού της μητέρας, στο πρώτο μαθητικό χρόνο και συνεχίζεται με την πίεση του μαθητή να ανταποκριθεί στις σχολικές απαιτήσεις, το στρες των εξετάσεων, την πίεση αύξησης της μαθησιακής απόδοσης και βαθμών του ή να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του γονιού του).

μία κατάσταση όπου ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος τις περισσότερες φορές, χωρίς ουσιώδη ή καθόλου αιτία με απειλές και εκφοβισμό από το περιβάλλον του. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία ή σε οποιοδήποτε περιβάλλον, με πιο συχνό τον σχολικό εκφοβισμό/bulling ή το εργασιακό εκφοβισμό/ bulling.

στο ηλικιακό αυτό στάδιο του ανθρώπου, στην προσπάθεια ανεύρεσης της προσωπικής του ταυτότητας και απελευθέρωσής του από καθοδηγητές, ο έφηβος έρχεται συχνά σε ρήξη με τους γονείς του, τους εκπαιδευτές και γενικά μεγαλύτερούς του. (έντονη ανησυχία και κρυμμένος φόβος για το αβέβαιο και άγνωστο μέλλον του, για την επαγγελματική του επιλογή και πορεία, για τη σχέση του με το άλλο φύλο, τους συμμαθητές και συνομηλίκους του…).

το στρες αυτό εμφανίζεται όταν ένα σημαντικό γεγονός συμβεί στη ζωή του ατόμου δυσάρεστό ή ακόμα και ευχάριστο, που βιώνεται ως καθοριστικής σημασίας για την μετέπειτα εξέλιξη της ζωής του (απώλεια σημαντικού προσώπου/ πένθος, ατύχημα και αναπηρία, απώλεια εργασίας/ανεργία, γάμος, χωρισμός από γάμο ή σημαντική σχέση, δυσκολία τεκνοποίησης…).

αυτό το είδος στρες αφορά συνήθως την ενήλικο ζωή του ανθρώπου και σίγουρα το έχουν ζήσει ή το ζουν όλοι οι άνθρωποι στη ζωή τους. Η πηγή του στρες δεν αφορά κάποιο συγκεκριμένο πεδίο, ούτε εστιάζεται σε κάποιο συγκεκριμένο μεγάλο γεγονός της ζωής του ανθρώπου, αλλά γενικότερα οτιδήποτε συμβαίνει στην καθημερινότητά του μικρής σημασίας, και τον φορτίζει αρνητικά και τον πιέζει έστω και παροδικά, όπως ‘κυκλοφοριακή συμφόρηση’, κακή οδήγηση μπροστινού οχήματος, προσπάθεια να ανταποκριθεί σε μικροϋποχρεώσεις σε μικρό χρονικό διάστημα ή και ταυτόχρονα (μεταφορά παιδιού στο σχολείο, απάντηση σε κλήση στο κινητό, πληρωμή λογαριασμών, ψώνια, προετοιμασία φαγητού, μέριμνα κατοικίδιου…) Φαίνεται πως πρόκειται για ένα επικίνδυνο είδος στρες, γιατί αν και παροδικός, ο συνεχής και καθημερινός βομβαρδισμός του, μπορεί να μετατραπεί σε χρόνιο στρες, αν δεν έχουν βρεθεί μηχανισμοί αποφόρτισης και άμυνας, ώστε ή να μην επιδρούν σε μεγάλο βαθμό όλοι αυτοί οι στρεσογόνοι παράγοντες και στο τέλος της ημέρας να πραγματοποιείται ένας βαθύς και συνεχόμενος ύπνος.

η ανησυχία και ο φόβος που απορρέει από μια υπαρξιακή συνειδητοποίηση της φθαρτότητας του ανθρώπου, το οποίο έστω και υποσυνείδητα συνδέεται με το παρακάτω είδος στρες και με καταστάσεις όπως η μικροβιοφοβία, αρρωστοφοβία/νοσοφοβία ή η υποχονδρίαση. Ένα είδος στρες πολύ γνώριμο, σε πολλά άτομα την περίοδο του κορονοϊού.

η ανησυχία και ο φόβος που απορρέει από μια υπαρξιακή συνειδητοποίηση του τέλους, ως μια φυσική και βέβαιη κατάληξη του ανθρώπου. Αυτό μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, όμως η συχνότητά του αυξάνεται σε μεγαλύτερες ηλικίες.