NEXUS Breathing Pattern / NEXUS Αναπνευστικό μοτίβο

Η μέτρηση και καταγραφή μιας σειράς αναπνευστικών παραμέτρων ενός ατόμου, οδηγεί στην αποτύπωση και απεικόνιση του NEXUS Breathing Pattern / NEXUS Αναπνευστικού μοτίβου του ατόμου αυτού, κατά τη διάρκεια της ελεύθερης αναπνοής του. Το άτομο, μέσω αντικειμενικών μετρήσεων, μπορεί να γνωρίζει τα χαρακτηριστικά της αναπνευστικής λειτουργίας του και τον βαθμό ενεργοποίησης των αναπνευστικών μυών του. Με τον τρόπο αυτό, το άτομο μπορεί να παρατηρήσει τις τυχόν διαφορές του μοτίβου της αναπνοής του, αν συγκριθεί με ‘το ιδανικό φυσιολογικό πρότυπο αναπνοής’, το οποίο σύμφωνα με έρευνες, καταναλώνει τη λιγότερο δυνατή ενέργεια, εμφανίζει χρονικά μεγαλύτερη μυϊκή αντοχή και ευνοεί τη χαλάρωση του ατόμου.

Για οποιαδήποτε αναπνευστική εκπαίδευση είναι απαραίτητη αρχικά η καταγραφή του αναπνευστικού μοτίβου του ατόμου, η οποία θα χρησιμοποιηθεί κι ως μέτρηση αναφοράς, με σκοπό την καταγραφή της προόδου του.

Γιατί είναι πολύ σημαντικό να εξεταστεί το αναπνευστικό μοτίβο ενός ατόμου, κατά την ήρεμη αναπνοή;

Είναι πολύ σημαντικό να εξεταστεί το πρότυπο αναπνοής ενός ατόμου, κατά την ήρεμη αναπνοή του, αφού έτσι αναδεικνύεται ο τρόπος που αναπνέει κανείς τον περισσότερο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια ενός εικοσιτετραώρου. Πέρα από την ανάδειξη παθολογιών, που μπορεί να απαιτούν τον περαιτέρω έλεγχο και την επίσκεψη ενός πνευμονολόγου, ένα συχνό εύρημα είναι η μειωμένη ενεργοποίηση του μυός του διαφράγματος και η υιοθέτηση μιας περισσότερο ‘θωρακικής’ κι όχι ‘διαφραγματικής αναπνοής’. Η θωρακική αναπνοή αποτελεί ένα αναπνευστικό πρότυπο που συναντάται συχνά σε άτομα με χρόνιο στρες και δεν φαίνεται να μπορεί να οδηγήσει σε χαλάρωση και μείωση των επιπέδων του στρες. Αντίθετα, η χρήση του διαφράγματος, ως κύριου εισπνευστικού μυ, οδηγεί το σώμα σε μικρότερη ενεργειακή δαπάνη, κατά την αναπνοή, δηλαδή σε λιγότερη κόπωση και μεγαλύτερη αντοχή, αφού πρόκειται για έναν ιδιαίτερα δυνατό μυ, ο οποίος υπερτερεί κατασκευαστικά έναντι των έξω μεσοπλεύριων μυών (εισπνευστικοί μύες του θώρακα). Συγκεκριμένα, ο μυς του διαφράγματος έχει παρατηρηθεί ότι περιέχει μεγάλο ποσοστό ανθεκτικών στην κόπωση μυϊκών ινών. Αυτό σε συνδυασμό με το σχήμα και τη θέση του, καθιστά το μυ του διαφράγματος τον σπουδαιότερο εισπνευστικό μυ, στον οποίο φυσιολογικά ανατίθεται περίπου το 70% του κατά λεπτό αερισμού του ανθρώπινου σώματος.